CMAJ 1991 Mar 15;144(6):681-5

Hekimlerin hastalara bilgi aktarımı konusundaki yasal zorunlulukları

Chafe SM

Hekimler için hastalarının rızasını (iznini) almak tedavinin bir önkoşuludur, fakat bir çok hekim  bu yasal zorunluluğun kapsamından habersizdir. 1980 yılında Kanada Yüksek Mahkemesi,  bilgilendirilmiş  onam konusuna ilişkin yasayı değiştirdi: Hastanın özerkliğini destekleme ilkesi temelinde oluşturulan yeni yasayla birlikte esas mesele, standard, profesyonel bilgilendirme’den   “makul hasta”ya doğru kaymıştır. Hekimlerin hastaya kendisiyle ilgili özel bilgiyi aktarmaları konusunda yasal zorunlulukları vardır. Verilecek bilginin kapsamı, makul bir hastanın beklentileri ve durumun koşulları göz önünde bulundurularak bir heyet tarafından karar verilir. Bu durum, klinik tıp alanında bir çok tartışmaya yol açmaktadır. Hekimlerin , hangi tedavi risklerinin önceden açıklama gerektirdiğini bilmeleri bir hayli zordur çünkü, ilgili karar, hastanın durumunun geriye dönük bir değerlendirmesini yapan bir heyet tarafından verilir. Heyet, bilgilendirme zorunluluğuna ilişkin herhangi bir istisna kabul edecek midir?  Eğer birden fazla tıp uzmanı hastayla ilgileniyorsa, önceden bilgilendirme görevi hangisinin olacaktır? Bu görev için bir doktor atanabilir mi? Bu metin, bilgilendirilmiş onam   ve hasta özerkliğinin desteklenmesi temel alınarak hekimleri meselenin ana noktaları hakkında bilgilendirir.

Yorumlar için bkz:  Can Med Assoc J 1991 Jun 15;144(12):1604-5