Revue Hospital Clinic Faculty Medical  Sao Paulo 2000 Mart- Nisan ;55(2):47-54

Uzun süreli açlık grevlerinde vücut sıvılarındaki ve enerji kompartmanlarındaki değişimler

Faintuch J, Soriano FG, Ladeira JP, Janiszewski M, Velasco IT,

Gama-Rodrigues JJ

Acil hekimlik Bölümü,  Das Clinicas Hastanesi, Tıp Fakültesi, Sao Paulo Üniversitesi, Brezilya.

Uzun süreli olarak yiyecek mahrumiyeti obez olmayan yetişkinlerde nadir rastlanan bir durum olup bu gibi durumlarda vücut kompozisyonunun değişimine ilişkin pek az çalışma vardır. 43 gün boyunca beslenmeyi reddeden açlık grevine girmiş 8 kişilik bir grupta, artan açlığın etkilerini değerlendirmek amacıyla, su ve enerji kompartmanları tahmini yapılmıştır. Ölçümler body mass index (BMI) (vücut kütlesi endeksi), arm muscle circumference (AMC) (kol kas çevresi), ve su, yağ ve Lean Body mass (LBM) (yağsız vücut kütlesi) ve toplam direncin bioimpedance (BIA) hesaplarını içeriyor. Bir durumda ise endirekt kalorimetre uygulanmıştır. Grup 6 erkek, 1 kadından oluşup, yaşları 43.3+/-6.2 dir. Gruba sadece su, aralıklı olarak vitamin ve elekrolit verilmiş ve ortalama kilo kaybı %17.9 olarak görülmüştür. Ölüm orucunun son iki günü olan 43 ve 44 üncü günlerde beslemeye geçilmeden önce ise (rapid intravenous) damardan sıvı, elektrolit ve vitamin ikmali yapılmıştır. Vücut ısısı %60 oranında düşerken (BIA ve TSF), BMI sadece %18 oranında düşüşü göstermiştir. BIA tarafından tahmin edilen ilk yağ oranı vücut ağırlığının 52.2 +/-5.4% olmakla beraber, ölüm orucunun 43. gününde bile bu oran ağırlığın % 19.7+/-3.8 idi. TSF bulguları ise çok daha düşük seyretmekte olup antropometric diğer sonuçlarla benzerlik göstermekteydi. Yüksek total direnç içinde su karşılaştırmalı olarak düşük olup ve bu bulgular damardan su enjeksiyonuyla birlikte hızla tersine dönmüştür. Açlık döneminin sonunda, BMI(21.5+/-2.6 kg./m2) ve bir çok antropometrik ölçüm halen kabul edilebilir düzeyde olduğu gözlenmiştir yani halen kullanılabilir enerji vardır ve kaslar korunmuştur.

Sonuçlar: 1)Ölüm orucu sırasında bütün kompartmanlar azalma göstermekle beraber en fazla etkilenen vücut yağı idir. 2) Vücuttaki toplam su düşük ve toplam vücut direnci de karşılaştırmalı olarak yüksektir, fakat bu bulgular rehidrasyon ile birlikte aniden değişmişlerdir. 3) BIA testlerinden elde edilen abartılı yağ oranları ve buna mukabil yağsız vücut kütlesi tahminlerindeki artış, göstermektedir ki bu metod çalışılan gruptaki her enerji kompartmanı değerlendirmek için uygun bir yol değildir. 4) Hastalar, 43 günlük bir ölüm orucundan sonra morfolojik olarak yetersiz beslenmiş değildiler, fakat diğer bozuklukların prognostik etkileri bu analize dahil edilmemiştir.  

PMID: 10959123, UI: 20416343