Eski Sayılar | Künye | Ana Sayfa

.

15 Temmuz 2003  Sayı: 108

aradabir...

Dr.Zuhal Okuyan*

Bir kongrenin ardından

Geçtiğimiz günlerde Türk Tabipleri Birliği ara kongresi yapıldı. Seçimsiz kongre olmasına rağmen canlı ve nitelikli bir birliktelikti. Eski ve yeni yönetici ve delege üyeler hasret giderdi.Ülkemizdeki olumsuz koşullara rağmen yıllardır dim dik ayakta durabilen az sayıdaki örgütten biri olan Türk Tabipleri Birliği Büyük Kongresi, geçmişini bugüne bağlayarak ikinci gün 80’li yılları ve 90’lı yılları tartıştı. Özellikle örgütümüzün çınarları sayılacak eski yöneticileri belleklerimizi tazelelerken hiç bilinmeyen anıları da paylaştılar.Türk Tabipleri Birliği’nin 50 yıllık geçmişini yazılı ve görsel bir belge haline getirmenin kanımca en anlamlı adımı atılmış oldu.12 Eylül darbesiyle yok olan belgelerin kişisel arşiv ve belleklerde yaşadığını görmek sevindiriciydi.Şimdi sıra bir ekibin titiz bir çalışma ile tüm ülkedeki dağınık bilgileri bir araya getirmesinde. Toplantıda bizimle beraber olamayan veya birikimlerini aktarma fırsatı bulamayan hekim hareketinin diğer çınarları ile de görüşmeler yapılmalı, tüm belgeler yeni kuşak hekimlerin yararlanabilmesi için basılı ve elektronik ortamda yerini almalıdır. Yazılı ve sözlü tarihimiz aracılığı ile dinamik, TTB politikalarını ileriye götürebilecek yeni tartışmalar başlayabilir.

90’lı yılların başında yazar Tanıl Bora örgütümüzü değerlendirirken “çok fazla meşhuru olmayan örgüt” tanımlamasını yapmıştı. Gerçekten de TTB, kendini anlatmada kimi zaman eksikleri bulunsa da hekim kamuoyu ve dışında popülizm yapmadan, bilimsel ve etik doğrulardan taviz vermeden kendi çizgisini korudu. Tüm hekimlerin memnun edilebilmesi olanaksızdı. Şu sıralarda iyice belirgenleşen hekim profilindeki heterojenlik bunu engelliyor. Ülkemizdeki gelir dağılımındaki eşitsizlik hekimler için de geçerli. Ancak iyi hekimlik ve etik ilkeler konusunda ortak bir payda bulunabilirken özlük hakları konusunda böylesi bir ortaklık yok. Bu ortak paydaları arttırma çabaları kimi zaman Türk Tabipleri Birliği yöneticilerini zorladı. Ülkedeki hekim örgütünü ilgilendiren anti-demokratik uygulamalar ve insan hakları ile ilgili çalışmalarda ise daha da zor günler yaşandı; kimi zaman medyadan yeterli destek alınamadı, hatta kimi zaman örgüt yöneticileri yargılandılar. Ama tarih bu konularda Türk Tabipleri Birliği’ni hep haklı çıkardı. Biraz geriye gidip örgüt yöneticilerinin “idam cezasına hayır” ya da “savaşa hayır” dedikleri için yargılandıkları günleri hatırlayalım. Şimdi idam cezası kalktı; herkes savaşa hayır diyor. Çok yakın bir gelecekte TTB’nin işkence   ve açlık grevleri gibi duyarlı konularda aldığı doğru tavrın da kamuoyunda daha iyi anlaşılacağı kuşkusuzdur. Halkın sağlığından, hasta haklarından yana olan politikaların da ülkedeki tüm hekimlerden destek aldığı söylenemez. Doğruda durmak, bıkıp usanmadan sağlıkta eşitsizlikleri, tıbbi etik ihlallerini anlatmak, bunların üzerine gitmek, kimi zaman öfkeleri üzerine çekmek çok kolay bir durum değil. Hele yetkileri yasa ile sınırlanmış bir örgüt için hiç değil. Zor koşullarda muhalefet etmeye çalışan TTB, bugünkü geleneğini 70’li yıllardan almaktadır. 78’in, 88’in, 98’in TTB dergilerini şöyle bir karıştırırsak, olaylar ve kişiler değişmiş de olsa temel ilkelerin ve politikaların değişmediği ve bir geleneği temsil ettiği görülecektir. Tıptaki yeni tartışmalara ve özellikle tıp eğitimindeki yeniliklere öncülük eden bir meslek örgütünün temel ilke ve politikalarının değişmemiş olması kimilerince çağa ayak uyduramamak şeklinde algılanabilir ve hekimler arasında da böyle düşünenler az değildir. Ama bu gelenek eşitlikten, insan haklarından ,iyi hekimlikten yana bir gelenektir ve bu geleneğe sahip çıkıldığı içindir ki meslek örgütümüz yıllardır  ülkemizdeki diğer demokratik kitle örgütlerinin yakından izlediği ve kendi alanında uluslar arası bir saygınlığı olan bir örgüt olma konumunu korumuştur.

Genç hekimlerin daha çok katıldığı, nitelikli nice kongrelere...

*Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Etik Anabilim Dalı Başkanı