.........
.......
.........
 |
|
|
| Merhaba
Gölcükte bir çadırkentte, sıcakta, bir ağacın gölgesi altında 16 kadar, 4-14 yaş arası çocuk ile toplanmış, kendilerine nasıl bakacaklarını, kendilerini çadırkent çevresindeki tehlikelerden nasıl koruyacaklarını konuşuyorduk. Çivilerden, kazmalardan, dikenli tellerden, kirli sulardan, kepçe ve kamyonlardan, trafikten ve çadırkentte kaybolmaktan kendilerini nasıl koruyacaklarını konuştuk. Söz tehlikelerden açılınca hemen depreme yöneldi. Deprem sonrasında ortaya çıkan pek çok efsaneyi anlattılar. Birisini bir köpeğin kurtardığı söyleniyordu. Birisi denizden kurtarılmıştı, onu Tsunami almıştı. Neye inanacakları neye inanmayacaklarını gözden geçiriyorlardı. Gördüklerine mi, duyduklaına mı inanmalıydılar? Yoksa her ikisine mi?  Ya organ
mafyası? Ne olduğunu en küçük çocuk bile çok iyi tanımlıyordu. Dört
yaşında, ölümün anlaşılmayacağı zannedilen bir yaştaki çocuk: "Seni alıp
götürüyorlar, organlarını çıkarıyorlar, bir bakıyorsun ki, yani bakamıyorsun
ki, ölmüşsün, yoksun, çünkü organların yok, bir daha hiçbirşey yok."
Organ mafyası var mıydı? Doğru muydu? Ya büyük deprem öncesindeki gibi körfez suyunun ısındığı söylentisi? Balıklar pişmiş, deniz kaynamış, gene büyük bir deprem olacakmış. Söz Tanrı'ya geldi: "Ne organ mafyası ne başka birşey, ben yalnızca Allah'tan korkarım" diyordu bir tanesi. "Nasıl birşey Allah'tan korkmak?" diye sordum. "Yani Allah herşeyi bilir, görür, cezalandırır, kötüleri cezalandırdı depremde." Dokuz yaşında bir kız çocuğu atıldı: "Benim kardeşim 4 yaşındaydı, bakkala giderdik, kendisine almaz bize alırdı, o da mı kötüydü?" Hepsi sustular. Bir süre sonra 8 yaşlarında bir çocuk sakin ve kararlı: "Ben Bilim Adamı olacağım." "Neden?" " "Bilim Adamı geldi, dereceyi daldırdı denize, hayır efendim, ne su kaynamış, ne balıklar pişmiş. Ne varsa bilimde var, ben Bilim Adamı olacağım" Öğretimizi, bizleri çocuklar yanlarına çağırıyorlar. Onlara verebileceklerimiz her zamankinden fazla. Onlara ulaşalım. Dr. İlgi Ertem, Ankara Üniv. Tıp Fak. Öğr. Görevlisi Bilimsel ve Dostça Kalın.
|
.....................................................................
