Sağlıklı Beslen,
Sağlıklı Besle
Dyt. Şeniz Ilgaz*
*Sağlık Bakanlığı,
Ana Çocuk Sağlığı ve Aile Planlaması Gn. Md. Ankara
Tatlandırıcılar
En çok sevdiğimiz
besinler nelerdir diye düşündüğümüzde, genellikle aklımıza ilk gelen tatlı
besinlerdir. Tatlıya düşkünlük insanlık tarihi kadar eskidir. Pek çok insan
şekerin ve diğer enerji içeren tatlandırıcılar ile hazırlanan besinlerin
oluşturduğu "tatlı lezzetten" hoşlanır. Şeker ve diğer enerji içeren
tatlandırıcıların en önemli özellikleri ise fazla enerji oluşturmaları ve kan
şekerini yükseltmeleridir.
Günümüzde
diyabet ve şişmanlık gibi enerji alımının
kısıtlanması gereken durumlarda kullanılan çeşitli tatlandırıcılar vardır.
1. Besin değeri
olan, enerji içeren tatlandırıcılar: Sukroz, glikoz, fruktoz, mısır şurubu, maltoz
, maltodekstrin, dekstroz, bal, şeker alkolleri (sorbitol, mannitol, ksilitol, maltitol,
eritritol, laktitol, isomalt), diğer şeker alkollerinden hidrojene edilmiş nişasta
hidrolizatı.
2. Besin değeri
olmayan, enerji içermeyen tatlandıcılar: Sakkarin, aspartam, asesulfam potasyum
(asesulfam-K), siklamat, alitam, sukraloz.
Bilimsel
deneylerde, çay şekeri ya da sofra şekeri olarak bilinen sukrozun, diyetin karbonhidrat
içeriğinin bir kısmını oluşturmasının, tip I ve tip II diyabetiklerde kan glikoz
denetimini bozmadığı gösterilmiştir. Ancak, öğünlerde 5-10 g ya da günde 25-30 g
alınan sukrozun kontrollü diyabetik hastalar tarafından tüketilebileceği
belirtilmektedir. Tüketilen bu miktar fazladan öğüne eklenmemeli, diyetteki diğer
karbonhidratların yerine eklenerek kullanılmalıdır.
Fruktozun, aynı
oranda enerji içeren sukroz ve nişastaya göre plazma
glikozunu daha az yükseltmesi nedeni ile diyabetik diyet için tatlandırıcı olarak
kullanılmasının olumlu olabileceği düşünülmektedir. Bununla birlikte fazla
miktarda tüketilen fruktozun (normal tüketilen miktarın iki katı ya da enerjinin
%20'si olması halinde) serum kolesterolu ve LDL kolesterolü üzerine olumsuz etkileri bilinmektedir. Burada söz ettiğimiz fruktoz,
tatlandırıcı olarak satılan fruktozdur. Diyabetikler için, fruktozu doğal olarak içeren
meyve ve sebzelerin kısıtlanmasına gerek yoktur.
Sukroz ve
fruktozdan başka, mısır şurubu, meyve suyu ya da meyve suyu konsantresi, bal, dekstroz
ve maltoz gibi enerji içeren tatlandırıcıların diyabetin denetiminde
kullanılmalarının yararı ya da zararı olduğu konusunda bilgi yoktur.
Sorbitol,
mannitol ve xylitol gibi şeker alkollerinin oluşturdukları glisemik yanıt sukroz ve
diğer karbonhidratlara göre daha düşüktür. Yenibilen nişastanın hidrojenasyonu ve
kısmen hidrolizi ile nişasta hidrolizatları oluşur. Kalorik değeri çeşitli olmakla
birlikte, genelde şeker alkollerinin yaklaşık 1 gramının kalori değeri yaklaşık 2 iken, diğer karbonhidratların 1
gramının kalori değeri 4'dür. Şeker
alkollerinin aşırı kullanımının (25-50 g/gün) laksatif etkisi vardır.
Besin değeri
olan ve enerji içeren tüm tatlandırıcılarla birlikte öğün planlanırken,
karbonhidrat içerikleri ve enerji değerleri göz önünde bulundurulmalı, kan glikoz düzeyine
etkileri olduğu unutulmamalıdır.
Sakarin,
aspartam, asesulfam-K ve sukraloz gibi besin değeri olmayan tatlandırıcılar FDA
(Amerikan İlaç ve Gıda Dairesi) tarafından kullanılması uygun bulunan
tatlandırıcılardır. Günlük olarak belirlenen güvenli alım sınırını aşmamak kaydıyla tüketilmelerinde bir sakınca
yoktur. İnsanlarda, siklamata bağlı mesane tümörleri konusunda bir veri olmamasına
karşın bir süre yasaklanmış, daha sonra da tüketimine sınırlandırılarak izin
verilmiştir.
Bugün için sağlığa
hiçbir zararı olmadığı bilinen aspartam, sakarin ve assulfam K gibi besin değeri
olmayan tatlandırıcılar, yiyeceklerin ve içeceklerin tatlandırılmasında, yeterli ve
dengeli beslenme kapsamında belirli ölçülerde kullanılmaktadır. Ancak
tatlandırıcıların kullanılması çocuklar ve gebelerde sakıncalıdır. Aspartam içeren
tatlandırıcılar da, fenilketonürili hastalar tarafından tüketilmemelidir.
Toplumumuzda yaygın olarak tüketilen tatlandırıcıların
gereksiz kullanımlarını önlemek ve kullanılabilecek miktarlarının belirlenmesi için
kullanılmadan önce mutlaka bir diyetisyene danışılmalıdır.
Buna göre,
Türkiye'de bulunan ve sıklıkla kullanılan
tatlandırıcılardan bir kaçının günlük
olarak maksimum kullanım miktarları (kabul edilebilir günlük
alımları) ise şöyledir:
Son dönemde
tatlandırıcıların karıştırılarak kullanılmasının güvenilirliği arttırdığı
belirtilmektedir. Diyet kola, şekersiz çiklet, şekerlemeler ve ilaçlara kadar çok çeşitli
üründe bulunan aspartamla yapılan karışımlar (aspartam-asesulfam-K gibi),
kullananlara güvenilirlik sağlamaktadır. Ayrıca karışımlarda, kullanımı
zorlaştıran acı ve metalik tat da azalmaktadır.
Piyasada enerji
içermeyen tatlandırıcılarla hazırlanan çeşitli ürünler vardır. Diyabetik
kişiler için bu ürünler uygun olabilir. Ancak tatlandırıcı içeren diyabetik
ürünlerin diyabet tedavisi için zorunlu olmadığı, beslenmeye bir katkısının
bulunmadığı ve sınırsız kullanılmadığı anlatılmalıdır. Pahalı olan bu
ürünlerin yerine enerji içermeyen tatlandırıcılarla evde hazırlanan yiyecek ve içecekler
yeğlenebilir. Tatlandırıcı ile yapılan tatlılarda dikkat edilmesi gereken konu,
tatlandırıcının yiyeceğe piştikten sonra eklenmesidir.
Tatlandırıcı
Maksimum Doz
Türü
mg/kg/gün
Sakarin
2.5
Aspartam
40
Asesulfam-K
15
Siklamat
11 |
Tatlandırıcının
Her 1 kg vücut ağırlığı
Adı
için tüketilebilecek
tablet sayısı
Sanpa, Nutra-Tat,
Aspartil (yalnızca
aspartam içerenler)
2 tablet/kg
Canderel ve Diyet
Tat (yalnızca
aspartam içerenler)
2.22 tablet/kg
Sakarin 20 (yalnızca sakarin)
0.125 tablet/kg
Dulcaryl ¼ doz (sakarin ve
siklamat içeren)
0.352 tablet/kg
Tadalin (sakarin ve siklamat içeren) 0.275
tablet/kg |
|