bosluk.gif (55 bytes) bosluk.gif (55 bytes)
 

ÖZET

Bağışıklama oranları arasında zengin ve yoksul ülkeler arası farklılıklar yanı sıra, pek çok ülkenin zengin ve yoksul sınıfları arasında da farklılıklar vardır. Bağışıklama hizmetleri tüm çocuklara eşit bir biçimde ulaşamamaktadır.

  • Son yirmi yılda, yeni yaşam kurtaran aşılar bulundukça, zengin ve yoksul ülkelerin aşıya erişmelerindeki fark da artmaya başlamıştır.
  • Son on yılda büyük ilaç firmaları düşük karlı geleneksel aşı üretimini azalttıkları için bazı aşılarda sıkıntı baş göstermiştir. Gelişmiş ülkeler “düşük karlı” aşılarla ilgili araştırma yapmamaktadır.
  • Gelişmiş ve gelişmekte olan ülkelerde hastalık nedenleri farklılık göstermektedir. Gelişmekte olan ülkelerdeki çocuklar gelişmiş ülkelerdekilere kıyasla aşı araştırmalarının gündeminden daha az yararlanmaktadır ve yeni aşılar gelişmekte olan ülkeler tarafından satın alınamamaktadır.
  • Geliştirilen aşının ilk 20 yıllık patent hakkı TRIPS anlaşması ile korunmaktadır. Ancak bu zaman zarfında gelişmekte olan ülkelerde milyonlarca çocuk yaşamını yitirmektedir.
  • Aşı üreticileri, gelişmekte olan ülkelerde milyonlarca insanı öldüren HIV/AIDS, tüberküloz, sıtma gibi hastalıklara karşı aşı üretmeye yönelik bir “ticari istek” duymamaktadır.
  • DSÖ, UNICEF, Dünya Bankası gibi kuruluşlar ne yazık ki kamu sektörünün rolünü; hastalık yükünü tahmin etmek, yeni aşı talebini öngörmek ve “aşı pazarını” garantilemek konusunda çaba harcamaktan ibaret tanımlamaktadır.
  • Bu kuruluşlar yoksul ülkelerin aşı ihtiyacının karşılanabilmesi için Aşı Vakfı, AIDS-Tüberküloz ve Sıtmayla Küresel Mücadele Vakfı gibi kuruluşların ucuz aşı fiyatları için lobicilik yapmasını, yardım etmesini önermektedir.
  • Bağışıklama gelişmiş ve gelişmekte olan ülkelerde, devletin halk sağlığı sorumluluklarının temelini oluşturmaktadır. Bağışıklama hizmetleri kamunun güvencesinde olmalıdır.
  • Bu topraklarda son yirmi yıla dek aşı üretimi başarıyla gerçekleştirilmiştir.
  • Aşı üretimi kamusal bir sorumluluktur.
  • Aşı gibi stratejik bir üründe dışa bağımlılık asla kabul edilemez.
  • Kısıtlı kaynaklar ulusal üretim tesislerinin kurulması için harcanmalıdır.
  • Üç yıllık aşı ithalat bedeliyle ulusal ve kamusal aşı üretim tesislerinin kurulması olanaklıdır!

 t_20.gif (1807 bytes)

 

 

GERİ