.........hor_line.gif (176 bytes)
.
left_cell4.gif (534 bytes)

 

07.02.2001

 

CEZAEVLERİNDEKİ AÇLIK GREVLERİ İÇİN
ACİL ÇAĞRI METNİ
(7 Şubat 2001)

             Türk Tabipleri Birliği üç ayı aşan bir süredir devam eden açlık grevlerinin ulaştığı noktada aşağıdaki değerlendirmesini kamuoyuna iletir:

            Türkiye koşulsuz ve önyargısız olarak insanı merkeze alan bir değerler bütününe her zamankinden daha çok ihtiyaç duyduğu günleri yaşamaktadır.

            Türk Tabipleri Birliği bir hekim örgütü olarak bu anlamda daha doğrudan bir sorumluluk ve duyarlılık içindedir. Çünkü hekimlik; sağlığın korunması kadar aynı zamanda hastaların acı ve sıkıntılarını birebir yaşayan, gözlemleyen ve çare bulmaya çalışan bir meslektir. Bu duyarlılığın da bir gereği olarak yaşamın değeri, bireysel ve toplumsal acıların azaltılmasını ısrarla talep eder, çaba harcar.

            Ne yazık ki, ülkenin hemen bir çok sorununun yanı sıra son üç-dört aydır cezaevlerinde yapılan açlık grevleri özel bir gündem oluşturmuştur. Bu gündemin Türkiye’yi sınayan bir yanı da sözkonusudur:Önce insan diyerek yaşamdan yana çözümler üretebilmek becerisiyle, diğer bütün seçenek(sizlik)ler arasında tercihte bulunmak!

            Türk Tabipleri Birliği başından bu yana bu özel sorunda da herkese yaşamın dışında bir seçeneğin olmaması gerektiğini söylemeye çalışmış ve bu yönde tutum alarak çaba harcamıştır. Bu amaçla, 19 Aralık 2000 Cezaevleri Operasyonu öncesi yaptıklarımız kamuoyunun bilgisinde olup, Adalet Bakanı tarafından da 15 Aralık 2000 tarihli Basın Toplantısında “TTB, sürecin çözümü konusunda olağanüstü çabalar sarfetmiştir” ifadesiyle belirtilmiştir.

            Türk Tabipleri Birliği doğası gereği 19 Aralık sonrası da aynı yaklaşımla hem hekimlik adına, hem toplumsal duyarlılık adına çaba harcamıştır.

            1-Türk Tabipleri Birliği’ne kurumsal olarak talepte bulunulması üzerine, hekimlik sorumluluğu çerçevesinde Adalet Bakanlığı’na başvurularak görev üstlenilebileceği bildirilmiştir.

            2-Bu talebin yerinde bulunması üzerine 10 Ocak 2001 tarihinden başlayarak Ankara(Sincan), Edirne, Kocaeli(Kandıra) F Tipi Cezaevleri ile İstanbul Kartal Özel Tip ve Bakırköy Kadın ve Çocuk Tutukevi ile Bursa Özel Tip Cezaevi’nde açlık grevi yapan tutuklu ve hükümlülerden oluşan toplam 242 kişilik bir grubun tıbbi değerlendirmesi yapılmıştır. Bu izlemlere yönelik belgeler ilgili tabip odalarınca muhafaza edilmektedir.

            3-Bu izlemlere ilişkin iki saptamanın yapılması yerinde olacaktır:

            -Hekimlik mesleğinin gerek cezaevi, gerek hastanelerde bütünlüklü uygulanabilmesi için ortam, gereğince sağlıklı değildir. Tıp dışı saiklerin baskın olduğu bu süreçte iyi hekimlik uygulaması için olmazsa olmaz koşul olan bağımsız mesleki uygulama önemli ölçüde sınırlandırılmıştır.

            -19 Aralık sonrası fiilen açılan F Tipi Cezaevleri(9 Aralık Adalet Bakanı’nın söylediği gibi çok sayıda insanın eleştirisine neden olan ve hemfikirlik sağlanmadan açılmayacağı belirtilen) Türk Tabipleri Birliği’nin önceden raporunda da dile getirdiği gibi izolasyon koşulları ve bunun sağlığa olumsuz etkilerini taşımaktadır.

            4-Bugün için sağlık durumları kritik olan ve heyetlerimizce bizzat görülen 12 kişi bulunmaktadır.

            5-Türk Tabipleri Birliği adına görevli olan meslektaşlarımızın son derece özverili çabalarına karşın;

            -Operasyon öncesi Ümraniye Cezaevi çıkışında heyetimizin gözaltına alınması,

            -Yine operasyon öncesi hazırlık yapıldığı anlaşılan ancak operasyon sonrası elimize ulaşan Bursa’daki heyetimiz hakkında çelişkili tutanaklar tutulması,

            -Ve son olarak Ankara Tabip Odamızın Sincan F Tipi Cezaevi, Ankara Numune Hastanesi ve Ankara Hastanesi’nde yaptığı tıbbi değerlendirmeleri içeren açıklaması üzerine Adalet Bakanlığı Basın Müşavirliği’nin 30.01.2001 tarihinde yaptığı açıklama anlaşıldığı kadarıyla Türk Tabipleri Birliği’nin izlediği çizginin ilgililer tarafından en iyimser ifadeyle yeterince kavranamadığını göstermektedir. Bütünüyle evrensel değerler ışığında ve hekimlik sorumluluğu çerçevesinde yürütülen çalışmaların ve hasta ifadelerine de yer veren metinlere yönelik “terör örgütleri gibi” nitelemesi cezaevleri dışının koşullarını da göstermektedir. Böyle bir tutumu kabul etmemiz düşünülemez.

            Türk Tabipleri Birliği ne yazık ki, 1989’larda da tutuklu ve hükümlülere su, tuz ve şeker verilmesini önerdiğinde dönemin Adalet Bakanı tarafından da benzer bir ifadeye maruz kalmıştı. Geçen 11 yılın üzerine anılan Adalet Bakanı değişmiş, tutuklu ve hükümlülere su, tuz ve şeker verilmesi kabul edilmiş olup, Türk Tabipleri Birliği’nin evrensel değerleri konusundaki ısrarının yerindeliği ortaya çıkmıştır.

            6-SONUÇ OLARAK;

            Önce sağlık yaklaşımı gereği hekimlerin bağımsız mesleki uygulama ortamları sağlanmalıdır. Bu çerçevede,  sağlık ile ilgili süreçlerde karar mercii hekimler/sağlıkçılar olmak durumundadır.

            Özellikle hekimlere ulaşma hakkını caydırabilecek şekilde güvenlik önlemleri uygulaması olmamak durumundadır(hastanelerde yatağa kelepçelenme, sevkler sırasında aşağılayıcı ya da kötü muamele vb.)

            Mesleğimizin gereği insan yaşamını korumak için bu süreçte yer alan hekimler ve kurumu Türk Tabipleri Birliği, sürmekte olan açlık grevlerinin izleyicisi durumunda bırakılmaktadır.

            Özgür tartışma ortamlarının kapatılmaya çalışıldığı, düşünce ve ifade özgürlüğünün önemli ölçüde kısıtlandığı derin sessizlik ortamında, klinik tabloların ağırlaştığı bugün, biz izleyici olmaya mahkum olmadığımız inancındayız. Ölümlere tanıklık yapmak istemiyoruz.

            Türk Tabipleri Birliği bir değerler örgütü olmanın sorumluluğuyla davranmak durumunda olup, beklentisi ve umudu bunun paylaşılması ve çoğalmasıdır. Bu umudun bir sonucu olarak da önce insan diyen çözümleri yaratmak üzere; başta hükümet ve ilgili bakanlıkların esas çabayı göstermesi gerekenler olduğunu belirterek tüm kurumları, kuruluşları, açlık grevindeki tutuklu ve hükümlüleri çözüm için çaba harcamaya çağırır.

TÜRK TABİPLERİ BİRLİĞİ
MERKEZ KONSEYİ

 

Ana Sayfa

.

Sayfa Başı

Başa Dön

. . . .