Eski Sayılar | Künye | Ana Sayfa

.

1 Nisan 2002  Sayı: 88

2020 Yılında Türkiye’de Tıp Eğitimi

Dr.Füsun Sayek’in önsözünden...

“Bazıları henüz 21. yüzyılı konuşmak için erken diye düşünebilir. Oysa ki; 1988 yılında tıp fakültesine girenler 2020 yılında meslek yaşamlarının ortalarına gelmiş olacaklar. O halde hiç de erken değil, gelecek asırda sağlık hizmeti ve tıp eğitimine hazırlık için gün bugündür.” 1988 yılında North Carolina Tıp Fakültesi Dekanı Stuart Bondurant böyle diyordu. Birkaç yıl sonra 1991 yılında DSÖ, Tıp Eğitiminde Değişim:Eylem İçin Gündem adlı raporunda; “Mezuniyet Öncesi Eğitimde bugün yapılacak değişiklikler sağlık hizmet sunumunu 10-15 yıl daha etkilemeyecek. Bu nedenle eğitim kurumları, yöneticiler, meslek birlikleri; içinde oldukları toplumun değişen gereksinmeleri ve istekleri konusunda gelecek nesli eğitmek, halen çalışanları yeniden eğitmek üzere bir planı ACİLEN yapmalıdırlar” cümleleri yer alıyordu.

2020; yıllar önce konuşulmalıydı kısacası...

Aslında, biz de raporlarımızla, kamuoyu bilgilendirme çalışmalarımızla görevimizi yapmaya çalıştık. Geleceğin doktorları; hastalarını çağdaş bilimdeki gelişmeleri, biyoteknolojiyi, bilgisayarları kullanarak tedavi edecek, toplumun hastalıklardan korunmayı, sağlıklı yaşam biçimlerini yerleştirmeyi amaç edinecek, dedik. Bunları yapabilmek için nitelikli bir mezuniyet öncesi tıp eğitimine, nitelikli tıp eğitiminin de kaynağa ve toplumun tüm kesimlerinin desteğine gereksinmesi var, dedik. Buna rağmen;

2002 yılına büyük sorunlar, küçük kazanımlarla girdik.

Bugünün büyük sorunları 2020 yılının daha büyük sorunlarını doğuracaktır, tepki duyalım, uyaralım. Küçük kazanımlarımızı (daha iyi nasıl eğitiriz tartışmaları, tıp eğitimi birimleri, müfredat uyumlaştırma çalışmaları) ise daha büyük kazanımlara dönüştürebilme şansımız var.

Önce 2020’yi gözümüzde canlandıralım, sonra “tıp eğitimi”ni bambaşka biçimde konuşmak, tartışmak, toplumla paylaşmak, katkı talep etmek üzere kolları sıvayalım.

Evet 2020’yi daha güzel yapmak için geç kalıyoruz ama hala umut var...”