Eski Sayılar | Künye | Ana Sayfa

.

7 Mart 2002  Sayı: 87

Hekimler... Çalışma Yaşamı...

Kahramanmaraş Tabip Odası’nca 2001 yılında Kahramanmaraş Bölgesi’nde çalışan yaklaşık 750 hekimden 243’üne ulaşılarak yapılan çalışmada, hekimlerin %56.4’ünün kiralık evde, %37’sinin kendi evinde, %7.9’unun lojmanda oturduğu, çalışmaya katılan hekimlerin %39.3’ünün muayenehane sahibi olduğu, %9.4’ünün bir özel poliklinik ya da tıp merkezine, %2.5’inin yataklı bir tıp merkezi ya da özel hastaneye ortak olduğu saptandı. Ortalama muayenehane çalıştırma süresi 8.5 yıl. Katılımcıların %12.5’i bir özel poliklinik ya da tıp merkezinde, %7’si de yataklı bir tıp merkezi ya da özel bir hastanede çalıştıklarını belirttiler. Katılımcılardan yalnızca %12.3’ünün hekimlik dışında başka bir gelir kaynağı vardı. %70’i Kahramanmaraş Tabip Odası’na üye olduklarını belirttiler. Üye hekimlerin %22’si tabip odasının herhangi bir faaliyetinde daha önce görev almış, %29’u ise bundan sonra görev almayı istiyordu. Tabip Odasına üye olma gerekçeleri olarak; %61’i özlük haklarını örgütlü biçimde savunmak, %46’sı muayenehane açmak, %21’i mesleğe bilimsel katkılarının olacağını düşündüğü için, %9 oranında resmi işler için seçeneklerini işaretlemişlerdir.

            Tabip Odasına üye olmama nedenleri sorulduğunda; ihmal, zaman bulamama gibi kişisel nedenler %44, hekimlerin özlük haklarının yeterince savunulmaması %33, TTB’nin ideolojik bir yapılanması olduğu %15, tabip odasının işlevini bilmiyorum seçeneği ise %7.5 oranında işaretlenmiştir.

            “Tabip Odası seçiminden haberiniz oldu mu?” sorusuna %53 evet, “Tabip Odasına ne sıklıkla uğrarsınız?” sorusuna %35 yerini bilmiyorum, %23 üç ayda bir, %16 varlığından haberim yok, %15 ayda bir, %9 haftada bir yanıtları verilmiştir.

            “Tabip Odasına hangi gerekçe ile uğrarsınız?” sorusuna ise; %40 resmi işler olurken eğitim toplantıları, hekim meclisi ve yönetimsel toplantılar %13 oranında yer tutmuştur.

            Çalışmaya katılan hekimlerin %20’si tabip odası dışında herhangi bir dernek vb.’ne üye idiler. Hekimlerin Kahramanmaraş Tabip Odası’ndan beklentileri sorulduğunda, %50’si özlük haklarının iyileştirilmesi amacıyla etkin mücadele etmesini, %16’sı hekimler arası iletişimi sağlaması, sosyal etkinlikler düzenlemesini, %13’ü mezuniyet sonrası eğitime katkıda bulunması, tıptaki gelişmelerden hekimleri haberdar etmesini, %8’i siyasi ve ideolojik bir yapılanma içine girmemesini, %4’ü hekimlere yakışan bir oda merkezi ve sosyal tesise sahip olunmasını, %3’ü hekimlerin etik dışı uygulamaların üzerine gitmesini belirtmişlerdir.

            %32’si işyeri hekimliği sertifikasına sahip olduklarını, bunun da %18’i bir işyeriyle anlaşmalı olduğunu, %47’si tıp fakültesinden mezun olduktan sonra en az bir hizmetiçi eğitim kursu, seminer veya kongreye katıldıklarını, %34’ü herhangi bir tıbbi dergiye üye olduklarını (STED’in %18’ine düzenli olarak ulaşmakta) belirtti.

            Hekimlerin %43’ü hergün en az bir adet sigara kullandığını, %17’si sigarayı bıraktığını, %40’ı hiç sigara içmediğini, %60’ı hiç alkol kullanmadığını işaretlemiştir.

            Hekimler çalıştıkları kurumlarda %64 oranında verimli olduklarını düşünmektedirler. “Çalıştığınız kurumda verimliliği azaltan etkenler nelerdir?” sorusuna %91’i ekonomik sorunları, %15’i sağlık sorunlarını, %23’ü aileden kaynaklanan sosyal sorunlarını, %78’i çalışmak için gereken fiziki mekan sorunlarını, %54’ü kurum içinde personel ile sorunlarını, %48 üst birimle olan ilişkilerdeki sorunları, %68 mesleki bilgileri yenileyip geliştirme olanağı bulamamayı, %54 öteki kurumlardan kaynaklanan sorunlar, %47 yerel yönetimden kaynaklanan sorunlar, %81 hizmet alanlardan kaynaklanan sorunlar  olarak belirtilmiştir. “Yaptığınız işten manevi olarak doyum alabiliyor musunuz?” sorusuna hiçbir zaman yanıtı %3, her zaman yanıtı %8.5 olarak verilmiştir.