Eski Sayılar | Künye | Ana Sayfa

.

7 Mart 2002  Sayı: 87

Biz hep vardık!

• Sağlık hizmeti sunumunda biz hep vardık. Bu ülkede sıtma, verem, trahomla savaş başta olmak (çocuk felcinin henüz hatırlandığını düşünüyoruz) üzere sağlık ekibinin diğer üyeleri (hemşire, sağlık memuru ve diğerleri) ile birlikte biz hep vardık, her yerde.

• İşi olmayan, aç, iyi beslenemeyen, sağlıklı bir konutta oturmayan, ilaç alacak para bulamayan hastalara, alt yapısız sağlık ocaklarında, hastanelerde sadece steteskopuyla hekimlerin yapabilecekleri çok fazla birşey yoktur, halkı kandırmaktan başka!

1980 sonrası Türkiye’sinde, Kenan Evren’de simgeleşen, konuşma ve demeçlerine yansıyan bir biçimde hekimlere karşı bir tutum izlenmeye başladı. Tam süre yasası kaldırılırken diğer kamu çalışanlarından farklı olarak 9 saatlik mesai korundu. Eş zamanlı olarak zorunlu hizmet yasası yürürlüğe kondu. Böylece bir meslek grubu için hizmet zorunlu hale getirildi. Bugünlerde (her ne kadar 12 Eylül bittiyse de!) aynı mantık ve tarz Sağlık Bakanlığı tarafından yeniden gündeme getiriliyor, hekimlere karşı bir politika benzer biçimde hekim bir sağlık bakanı tarafından yürütülüyor.

Neden zorunlu?

Türkiye’de 1980 sonrası izlenen politikaların sonucu çok sayıda tıp fakültesi açılmış olup bugün yılda 4500 hekim yetiştirilmektedir. Yaklaşık 90 bin hekim bulunmaktadır. Bir başka ifadeyle Türkiye’de hekimler açısından sayısal bir yetersizlikten söz etmek mümkün değildir.

Neden zorunlu hizmet sorusunun yanıtını bulabilmek için yaklaşımı değerlendirmek gerekmektedir.

İşin özü Sağlık Bakanlığı ve hükümet vatandaşına sağlık hizmeti vermek için kaynak ayırmak istememektedir,  türkçesi sağlık hizmeti vermek istememektedir. Ancak bunu açıktan söylemek yerine -kötü politikacıların yıllardır yaptığı gibi-  kamuoyunda bir yanılsama yaratarak sağlık hizmetini doğrudan hekime eşit tutan bir görüntü oluşturmaktadır. Örneğin sağlık hizmeti neden falanca bölgede kötüdür sorusuna “çünkü orada hekim yoktur” yanıtını vermektedir. Böylece bir taşla iki kuş vurmaktadır: Hem hekim göndererek sağlık hizmeti veriyorum görüntüsü yaratmaktadır, hem de -daha da kötüsü- sağlık açısından olabilecek her türlü olumsuzluğun sorumlusunu da işaret etmektedir, hekimler!

Sağlık hizmeti sadece hekim değildir!

Sağlık hizmeti sunumunda biz hep vardık. Bu ülkede sıtma, verem, trahomla savaş başta olmak (çocuk felcini henüz hatırlandığını düşünüyoruz) üzere sağlık ekibinin diğer üyeleri (hemşire, sağlık memuru ve diğerleri) ile birlikte biz hep vardık, her yerde.

Ancak ne yazık ki olmayanlar vardı, var; işte birkaçı:

Sağlığın herkes için bir hak olduğu anlayışına sahip hükümetler.

İnsanların sağlıklı olabilmesi için iş.

İnsanların dengeli-yeterli beslenebileceği ve sağlıklı bir konutta oturabileceği kadar -en azından- ücret.

Temiz su, yol, elektrik.

Donanımlı sağlık ocakları, hastaneler.

Araç, araca benzin.

Lojman.

Hekim ve sağlık çalışanlarına yeterli ücret, özendirici istihdam politikaları.

Sürekli eğitim için izin hakkı, katkı.

Parasız ilaç temini.....

Yukarıdakiler olmaksızın sağlık bakanlığı şimdi zorunlu hizmetle sadece hekim göndermeyi düşünüyor. Sadece son bir yılda yüzde yetmiş yoksullaşan insanlara paralı ilaç, paralı tedavi, işsizlik, açlık, kötü beslenme ve yanında zorunlu hekim!

Artık bu yalana kanmayalım. Bu ülkenin hekimleri her zaman vardı, olmayan halkın sağlığını düşünen ve ona gerçekten sağlık hizmeti vermek isteyen sağlık bakanlığıdır. İşi olmayan, aç, iyi beslenemeyen, sağlıklı bir konutta oturmayan, ilaç alacak para bulamayan, alt yapısız sağlık ocaklarında, hastanelerde sadece steteskopuyla hekimlerin yapabilecekleri çok fazla birşey yoktur, halkı kandırmaktan başka!

TTB, hekimlerin halkı kandırmaya alet edilmesine ve sonuçta olumsuzlukların sorumlusu gösterilmesine karşıdır.