![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
|||||||||
![]() |
||||||||||||||||||
![]() |
||||||||||||||||||
![]() |
||||||||||||||||||
II. ULUSAL TIP
EĞİTİMİ KONGRESİ SONUÇLANDI II. Ulusal Tıp
Eğitimi Kongresi 24-28 Nisan 2001 günlerinde İzmir’de Ege ve Dokuz Eylül
Üniversitesi Tıp Fakülteleri ev sahipliğinde Atatürk Kültür Merkezi’nde yapılmış
kongreye Dokuz Eylül, Ege Üniversitesi Rektörleri, Trakya Üniversitesi Rektörü ve Tıp
Konseyi Başkanı, Erciyes Üniversitesi Rektörü ve Üniversiteler arası Kurul
Başkanı, Dokuz Eylül ve Cumhuriyet Üniversiteleri Rektör Yardımcıları, Adnan
Menderes, Akdeniz, Ankara, Celal Bayar, Cumhuriyet, Dokuz Eylül, Edirne, Ege, Gazi,
Hacettepe, Harran, Yeditepe Üniversiteleri Tıp Fakülteleri Dekanları, Türk Tabipleri
Birliği temsilcileri, çok sayıda tıp fakültesi ile eğitim hastanesinin
eğiticilerinin aralarında yer aldığı 332 eğitimci, tıp öğrencileri ve basın
mensupları katılmıştır. Kongre’de 4 gün
boyunca toplam 22 oturum gerçekleştirilmiş,
166 adet poster bildirisi sunulmuş, 27 adet workshop gerçekleştirilmiştir. Konular
delegelerin aktif katılımıyla ele alınmış ve aşağıdaki kararlara varılmıştır: II. Ulusal Tıp
Eğitimi Kongresi Katılımcıları, 1- Son yıllarda
çok sayıda tıp fakültesinin klasik veya entegre eğitim programlarını, öğrenci
merkezli, probleme ve yeterliliğe dayalı aktif öğrenme yöntemleriyle geliştirme
yolunda önemli adımlar attıkları, 2- Ülkemizin
gereksinimlerine uygun, öğrenmeyi öğrenen, mesleki değerlere ve etiğe sahip, ekip
çalışmasını bilen, lider özellikleri taşıyan, iletişim becerisi yüksek, toplum
sağlığını korumayı ve yükseltmeyi amaçlayan hekimlerin yetiştirilmesine olanak
sağlayacak bir “çekirdek müfredat” belirlenmesi için gerçekleştirilen
girişimlerin desteklenmesi, 3- Tıp eğitimi
programlarının problem çözme becerilerini kazandıran yöntemlerle zenginleştirilmesi,
4- Mesleki
eğitimde çok önemli roller oynayacağı düşünülen ve bir sivil toplum kuruluşu
olarak çalışması amaçlanan “Tıp Eğitimi Geliştirme Derneğinin” bu alanda
yapacağı her türlü bilimsel toplantı, yayın ve benzeri etkinliklerinin
arttırılması gerektiği, 6- İvme kazanan
evrensel ölçütlerde hekim yetiştirme çabalarının güçlenmesi ve karşılaştırmalı
değerlendirmeler yapılabilmesi için ölçme-değerlendirmeye önem verilmesi, 7- Sayıları
hızla artan Tıp Eğitimi Anabilim Dallarının koordinasyon içinde olarak bu alanda
özellikle eğitim yöntemlerinin geliştirilmesi, süreçlerin gözlenmesi ve iyileştirilmesi,
değerlendirme gibi etkinliklerde öncülük yapmaları gerektiği, 8- Eğitime verilen
emeğin akademik yükseltmelerde göz önünde bulundurulması ve ödüllendirilmesi için
gerekli çabanın gösterilmesi, 9- Topluma Dayalı
Tıp Eğitiminin tam olarak gerçekleştirilebilmesi adına birinci basamak sağlık
hizmeti veren kurumların, eğitim kurumları ile sorunsuz bir paylaşım için Sağlık
Bakanlığı’nın işbirliğine çağırılması, 10- Eğitimin tüm
aşamalarında ve gelişmenin ana unsuru olan katılım ve görüş paylaşma süreçlerinin
arttırılması ve bu amaçla özellikle öğrencilerden geri bildirim alınması
uygulamalarının yaygınlaştırılması, 11- Halen
uygulanması zorunlu görünen Tıpta Uzmanlık Sınavlarında (TUS), pratisyen hekimliğe
yönelik sorulara ağırlıklı olarak yer verilmesi, sınav sonrasında soruların ve
yanıtlarının açıklanmasının gerekli olduğu, değerlendirmenin çekirdek
müfredatla uyumlu hale getirilmesi, ancak en kısa zamanda doğru ulusal politikaları
üreterek, pratisyen hekimliğe gereken önemin verilmesi ve meslektaşlarımızın
girdiği “uzman olma yarışına” son verilmesi gerektiği inancını
taşımaktadırlar. |
||||||||||||||||||
![]() |
||||||||||||||||||
![]() |
![]() |
![]() |
||||||||||||||||