Tıp dünyası, 2000 yılının ilk sayısında, kendisini haber yapıyor. Çünkü Tıp Dünyası bir yaşını doldurdu. Aslında, Tıp Dünyası 10 yaşına bastı. Ancak 1999 yılına kadar aylık ya da iki aylık periyotlarla çıkan Tıp dünyası, 1999 yılında içeriğini ve biçimini değiştirerek, gazete formunda çıkmaya başladı.

Türkiye'de meslek örgütlerinin geleneğinde daha çok dergicilik hakim. Gazete formunda çıkan yayınlarsa, içerik olarak dergi mantığıyla, fikir yazılarının hakim olduğu bir görünüş sergilediler daha çok. Tıp Dünyası, bir haber gazetesi olma iddiasıyla çıktı. Elbette, bu önemli bir iddiaydı. Ama bu iddiaya temel olan alt yapısı vardı TTB'nin.

Bir gazete olmak sadece, 52x87 ebatlara sahip olmakla kazanılamazdı kuşkusuz. Haber ağının olması, haber alacak merkezlerinin olması gerekirdi. Neredeyse Türkiye'nin her tarafında, tabip odalarında örgütlü olan hekimler, işte bu gazetenin doğal muhabiri olacaklardı. Seslerini, çalışmalarını, faaliyetleri bu gazete ile duyuracak, bu gazete ile diğer odalardan, hekimlerden haberdar olacaklardı. Kim bilir belki bir gün, bizim de günlük gazetemiz olamaz mıydı?

Tıp Dünyası Gazetesi, insan ömrü için uzun gibi görünen ama aslında böyle bir deneyim için çok kısa sayılacak bir yıl geçirdi. Gazetemiz, düzenli olarak, aksamadan her on beş günde bir çıkışıyla, emeklemeden yürüyen bir çocuğa benziyor ama henüz yüksek sesle konuşabildiğini söylemek zor. Tıp Dünyası'nın sesini, örgütümüzün ve hekimlerin tümüne duyurabilmek ve aynı zamanda onların sesi olabilmek için daha çok katkı, daha çok çaba gerekiyor. Tıp Dünyası'na emek verenler 2000 yılına bu umutla ve azimle giriyor.

Sizlere Tıp Dünyası'nın 15 günlük hikayesini anlatmak istedik.

Yayın Kurulumuzu her zaman bir arada bulmak mümkün olmasa da, matbaadan yeni çıkmış gazete-mizi değerlendirmek ve bir sonraki sayının gündemini belirlemek üzere bir araya geliyoruz. Ülkenin gündemi malum, bu konuda çok sıkıntı çektiğimiz söylenemez. Tıp Dünyası'nın onbeş günlük periyodu, yaz ayları yaklaşırken, hepimizi korkutmuştu ama, "haber zengini" bir ülkede yaşıyorduk. Sıcak bir yaz geçirdik... Sosyal Güvenlik Reformu, Tahkim Yasası, gündemimizin başlıca konularını oluşturdu.

Toplantılarımızda, haberlerimizi nasıl kotaracağımız belirliyoruz. Odalarımızın faaliyetlerini takip ederek, onlardan bize gelenlerin ve gelmeyenlerin peşine düşü-yoruz. Sonra, onbeş günlük uzun maraton başlıyor. Bazı odalarımız ve hekim arkadaşlarımız, kendi haberlerini kendileri yazıp gönderiyorlar bize. Tıp Dünyası'nın bu konuda klişeleri yok. Yani, mutlaka profesyonel gazetecilik diliyle haber yazılması gerekmiyor. Tıp Dünyası'nın birinci yaşında meslektaşlarımıza bu konuyu vurgulama fırsatı da buluyoruz. Önemli olan meslektaşlarımızın, odalarımızın bizlere habere iletmeleri... Kendi üsluplarıyla, kendi istedikleri gibi... Çünkü bu bizim gazetemiz...

Bazen de, odalarımız bizim "ham" dediğimiz malzemeleri bize gönderiyorlar sadece. Yaptıkları basın toplantıları metinlerini ve diğer faaliyetleri ile ilgili dokümanları... Bu malzemeler, Tıp Dünyası'nın çekirdek kadrosu tarafından haberleştiriliyor.

Bir de gazetemizin isimsiz kahramanları var elbette. Gazete zamanında çıksın diye, büyük bir sabır gösteren, tüm cefamızı çekerek, cumartesi, pazar, gece ya da gündüz demeden haberlerimizi, fotoğraflarımızı, sayfalara yerleştiren tasarımcımız Kutlay. Gazetemizin renkli baskısının yapılacağı günleri iple çeki-yor. Her on beş günde bir dilinden düşmeyen tek cümlesi, "Ah şu gazete renkli olacaktı ki" oluyor ve her işimize koşturan Ercan ...

Gazetenin basıldığı matbaanın müdürü Ersin Bey, filmcinin, kargo şirketinin emekçileri, bir yıl boyunca sabırsızlığımızı, heyecanımızı bizimle paylaştılar. Gazete zamanında çıksın diye onlar da çok gece sabahladılar. Acele işimize şeytanın karıştığı anlarda bizimle birlikte üzüldüler...