ÇALIŞMA YAŞAMI VE İŞYERİ HEKİMİ İLİŞKİSİ

Temel sağlık hizmetlerini önceleyen yaklaşım klasik olarak “bebek – çocuk, kadın ve yaşlıların” sağlık sorunlarını  ya da ihtiyaçlarını “riskli gruplar” tanımlaması içinde ele alır ve bu gruplara öncelik tarifler. Çalışma hayatının toplumun tüm kesimlerinin katılımına açık hale gelmesi ve çalışma ortamlarında geçen zamanın yaşamın toplam süresi içinde giderek daha fazla yer teşkil etmesi üzerine varsayımlarımızı gözden geçirme ihtiyacı duymaktayız.

Sağlığın “fiziksel, ruhsal ve sosyal tam iyilik hali” tanımı üzerinde daha fazla durmamız gerekiyor. Bu tanım izole bir birey sağlığı tanımının ötesinde toplumsal bir yaşam organizasyonun etkilerini de içeren bir iyilik halini vurguluyor. Tüm bireylerin sağlıklı yaşam hakkına sahip olması gerektiği, çağdaş yönetim anlayışının temel varsayımlarından biri olarak genel kabul görüyor.

Çalışanların sağlığını etkileyen olumsuz koşulların ortadan kaldırılması, çalışan sağlığına yönelik ulusal ve işletme düzeyindeki politikaların hayata geçirilmesinin önünde ciddi dirençler mevcuttur. Üretim artışı, rekabet ve verimlilik kriterlerini sadece çalışma saati üzerine bina eden ve herhangi bir nedenle kaybedilen iş zamanına tahammülü olmayan bir işletme tarzının çalışan sağlığını öncelemediğini görüyoruz.

Çalışma ortamlarının,  çalışılabilir, yaşanabilir, insani ortamlar haline getirilmesi talebi çok eski zamanlara dayanır. Bir anlamda bu arayışlar, insanlık tarihinin dönüm noktalarına da tekabül eder. Günümüzde çalışan sağlığına yönelik çok disiplinli uğraşının özetlendiği kavram kısaca “İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği”’dir.

İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği (İSİG), işletmelerde iş kazaları ve meslek hastalıklarını önlemeyi amaçlayan ilkeler ve uygulamalar bütünüdür. Artık İSİG yaklaşımı hem sağlığın korunması hem de iyileştirilmesi etkinliklerini içeren bir kapsamda ele alınmaktadır. Bu bağlamda İSİG sağlıklı ve güvenli bir çalışma ortamı ve çevrede;

-          çalışanların çalışma kapasitelerinin korunmasını

-          hastalık ve kaza nedeniyle oluşabilecek erken maluliyeti önlemeyi

hastalık ve kaza nedeniyle oluşabilecek işten uzaklaşmaları önlemeyi amaçlamaktadır.