Eski Sayılar | Künye | Ana Sayfa

.

15 Nisan 2002  Sayı: 89

Oda genel kurulları yapılıyor

• Oda genel kurulları “tabip odaları bizim için ne yapıyor” gibi tükenmiş “soru”ları tartışmak yerine; Sağlık Bakanlığı’nca yıllardır izlenen tükenmiş politikalara karşı  “daha iyi bir hekimlik ortamı için hep birlikte ne yapmalıyız” platformuna dönüşmelidir.

• Tabip odaları Türkiye sağlık ve tıp ortamının bir öznesidir. Ne yazık ki enerjilerinin önemli bir kısmı bir planlama ve çağdaş halk sağlığı kavramından yoksun Sağlık Bakanlığı’nın yaptığı olumsuzlukların düzeltilmesi için çaba harcamaya gidiyor.

2000 Nisan’ında seçimle yönetime gelen tabip oda yönetimlerinin iki yıllık dönemleri doldu. 2000 döneminde seçimler, Türkiye ölçeğinde 54 tabip odasında 22 binin üzerinde hekimin katılımıyla yapılmıştı. Yine aynı dönemde, seçim atmosferi ve doğrudan seçimler Sağlık Bakanlığı’nın “hiyerarşik” ilgisine de mahzar olmuş, sonuçta hekimler daha etkin bir tabip odası/TTB ortamı yönünde irade kullanmış ve yönetimler hekimlik ortamı/özlük hakları/hekimlik değerleri konusunda çaba harcamak üzere seçilerek göreve başlamıştı.

Geçen iki yılda, Temmuz 2000’den başlayarak hazırlığı yapılan, özlük hakları için öncelikli talepler bütün hekimlerin desteğini almak amacıyla Türkiye çapında tabip odalarınca yürütülen bir çabayla kamuoyuna taşınmıştı. “Öncelikli” vurgusunu taşıyan talepler bütünüyle gerçekleştirilebilir başlıklardan oluşmaktaydı, bu nedenle de kısa sürede 35 bin hekimin oyunu almıştı. Mecliste milletvekillerinden, yerel ve ulusal basına kadar demokratik ve meşru bir basıncın oluşturulduğu süreç sonuca ulaşmak için bir tek şeye ihtiyaç duyuyordu: Sağlık Bakanı’nın bu çabalara kendi bulunduğu konuma denk düşen yerden engel olmamasına! Bir başka ifade ile  niyet etmesine, süreci çarpıtmamasına! Ne var ki Sağlık Bakanı  gerçek bir iyileştirme olmayan döner sermaye kandırmacasını 29 Kasım 2000’de kamuoyuna duyurarak “hekimler zam aldı” aldatmacasını yapıyordu.

Elbette tabip odalarının yürüttükleri çalışmalar işçi sağlığı ve işyeri hekimliğinden sürekli eğitim etkinliklerine, periyodik ya da dönemsel oda yayınlarından pratisyen hekimlik enstitüsü modül çalışmalarına, bireysel başvurulara yanıt vermekten asgari ücret katsayılarının belirlenmesine, şikayetlerle ilgili soruşturmalar yürütülmesinden reklam-ilan, ilaç endüstrisi-hekim ilişkisinde ortak değerlerin sahiplenilmesi ve savunulmasına, malpraktis yasa tasarısı, mecburi hizmet yasası, birinci basamakta döner sermaye uygulaması, vardiya gibi güncel uygulama ya da tasarılar hakkında tartışma ve görüş oluşturulmasına/ hekimlerin tutum geliştirilmesine, 14 Mart dönemlerinde sağlık ve hekimlik sorunları ile ilgili kamuoyu oluşturulmasına, mezuniyet sonrası eğitimde ülke ihtiyacına denk düşen süreçlerin olgunlaştırılmasına/ yeterlilik kurullarının çalışmalarının özendirilmesine, ülkede demokratik ve insan haklarına duyarlı atmosfer dinamiklerinin korunması ve geliştirilmesine, olağandışı durumlarda sağlık hizmetlerine yönelik eğitim çalışmalarından sorumluluklarımızın yerine getirilmesine  kadar geniş bir yelpazede sürdürüldü.

Tabip odaları, genel kurullarında iki yıl boyunca ne yapıp ne yapamadıklarının hesabını verecekler. Doğal olarak hekimler, Türkiye tıp ve hekimlik ortamına bulundukları yerden olumlu katkı yapmaya çalışırken Sağlık Bakanı’nın vardiya, 2001 döner sermaye yasasındaki değişiklikle birinci basamağı aşağılayan “ücret katkı”sını, “ben hekimlere iş vermek zorunda değilim” lafını, yeniden mecburi hizmet dayatmasını, özel muayeneyi, yeni açılan tıp fakültelerini ve diğerlerini gözden geçirecekler. Hükümetçe, halk sağlığı, hekim ve sağlık çalışanları için yaptığı olumlu ne var sorusu ışığında değerlendirecekler ve neye ihtiyaç olduğuna karar verecekler. Bizce yanıt tek: Birleşmek. Hekimlerin bu politikalara karşı birleşmesi gerekiyor, hem de vakit yitirmeksizin! 20 yıldır izlenen ve son bakanın da tüy diktiği bu politikalara karşı birleşmek. Elbette bunun “seçeneği” de zorlanıyor; bakanlık hiyerarşisinin tabip odalarını da kapsayarak; 3 sene de “başardıklarına” eklenmesi.